19. O kayong nagsisisampalataya! Kayo ay pinagbawalan na inyong manahin (ariin) ang mga babae nang sapilitan at sila ay huwag ninyong pakitunguhan ng may kagaspangan, upang inyong mabawi ang bahagi ng Mahr (dote o handog) na inyong ipinagkaloob sa kanila, maliban na lamang kung sila ay nagkasala ng lantad na kahalayan (pakikiapid). At kayo ay mamuhay sa kanilang piling ng may dangal. At kung sila ay inyong kasuyaan, marahil ay nasusuya kayo sa isang bagay, at si Allah ay maghahatid sa inyo sa pamamagitan nito ng maraming kabutihan.[6] Bago pa ipinahayag ang Islam (kay Propeta Muhammad, sa panahon ng jahiliyyah o Kamangmangan), ang kinagawian noon ay kung ang lalaki ay namatay, ang kanyang kamag-anak na mga lalaki ang kinagisnan na may karapatan na gawin nila kung anuman ang gusto nilang gawin sa kanyang asawang babae. Kung ang isa sa kanila ay magnais; siya ay kanyang pakakasalan, o ipangasawa siya sa iba, o pagbawalan siya na mag-asawa, sapagkat sila ay may higit na karapatan sa kanya (balong babae) nang higit sa kanyang sariling pamilya. Di naglaon, ang Ayah na ito ay ipinahayag ni Allah na tumutukoy sa gawaing ito. (Ibn Kathir, Vol. 2/407)