KUR’ÂN- I KERİM VE TÜRKÇE AÇIKLAMALI MEÂLİ

صفحة 586

إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ١

1- Güneş katlanıp dürüldüğünde,

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ٢

2- Yıldızlar (kararıp) döküldüğünde,

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ٣

3- Dağlar (sallanıp) yürütüldüğünde,

وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ٤

4- Gebe develer salıverildiğinde,

وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ٥

5- Vahşî hayvanlar toplanıp bir araya getirildiğinde,

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ٦

6- Denizler kaynatıldığında,

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ٧

7- Ruhlar (bedenlerle) birleştirildiğinde,

وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ٨

8- Diri diri toprağa gömülen kıza, sorulduğunda,

بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ٩

9- hangi günah sebebiyle öldürüldüğü,

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ١٠

10- (Amellerin yazılı olduğu) defterler açıldığında,

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ١١

11- Gökyüzü sıyrılıp alındığında,

وَإِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ١٢

12- cehennem tutuşturulduğunda

وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ١٣

13- ve cennet yaklaştırıldığında,

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ١٤

14- Kişi neler getirdiğini öğrenmiş olacaktır.

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ١٥

15- Hayır! (Gündüz) sinen,

ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ١٦

16- akıp giden, etrafı aydınlatan yıldızlara andolsun,

وَٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ١٧

17- Kararmaya yüz tuttuğunda geceye andolsun,

وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ١٨

18- Ağarmaya başladığında sabaha andolsun ki,

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ١٩

19- itibarlı bir elçinin (Cebrail'in) getirdiği sözdür.

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ٢٠

20- O (Kur'an), şüphesiz değerli, güçlü ve Arş'ın sahibi (Allah'ın) katında